Political Gnomon

Home » Posts tagged '2013'

Tag Archives: 2013

Προχωράμε στο Εμείς

Πρωτού συνεχίσει κανείς την κριτική και την επίρριψη ευθυνών, πρέπει να κάνει το προσωπικό του απολογισμό και να συνειδητοποιήσει που βρίσκεται ο ίδιος με βάση αυτά που λέει και πράττει.

 

Ας κοιτάξουμε τις λεπτομέρειες, εκεί που βασιλεύει η διαφορά και ας αφήσουμε τα μεγάλα και τελικά άδεια λόγια.

 

Πρέπει να αφήσουμε οριστικά πίσω μας το «φαίνεσθαι» και να προχωρήσουμε οριστικά και αποφασιστικά προς το «είναι».

 

Πρέπει να αποδείξουμε πως ο Έλληνας και ο Ελληνισμός έχει προχωρήσει απο την εποχή που έγραφε ο Μπαρμπα-Γιάννης Μακρυγιάννης.

 

Σας σήμερα, οι επαναστάτες στην Αθήνα το 1843 υποχρέωσαν τον Όθωνα να παραχωρήσει Σύνταγμα.

 

Μέρα μεγάλη λοιπόν Εθνικής και Συμβολικής σημασίας που επιβάλλει το προσωπικό αναλογισμό και τη πορεία στο «Εμείς» καθώς και την απομάκρυνση απο το «Εγώ».

Αποκατάσταση και Ενίσχυση της Δημόσιας Ασφάλειας

Η εγκληματικότητα είναι πλέον μέρος της καθημερινής μας πραγματικότητας και αυτό γιατί η καθημερινότητα μας έχει γίνει εγκληματική.

Έγκλημα οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό και ηθικό πολλαπλασιάζεται και αναπαράγεται σπρώχνοντας όλο και περισσότερους ανθρώπους στο περιθώριο, στην απόγνωση και στην αντικοινωνική συμπεριφορά.

Το Ελληνικό κράτος πρέπει να προσφέρει ασφάλεια πραγματική, ουσιαστική και μόνιμη.

Πρέπει να απενεργοποιήσει αποτελεσματικά τις κοινωνικές σκανδάλες που υπονομεύουν την δημόσια ασφάλεια και τη δικαιοσύνη.

Μια ουσιαστική δικαιοσύνη που δεν τιμωρεί απλά, αλλά εξαλείφει τα εγκληματογόνα στοιχεία της κοινωνίας.

Τα σωφρονιστικά ιδρύματα στην Ελλάδα έχουν γίνει σχολεία εγκλήματος και  εργοστάσια μαζικής παραγωγής εγκλήματος.

Ιδρύματα με ακριβές δαπάνες και χαμηλή αποτελεσματικότητα στην αποκατάσταση και ενίσχυση της δημόσιας ασφάλειας.

 

Επανεπένδυση στη Δικαιοσύνη

Χαμηλώνουμε την εγκληματικότητα με το πιο αποτελεσματικό και αποδοτικό τρόπο, δημιουργώντας μια πιο νομοταγή κοινωνία.

Επενδύουμε σε μεθόδους που απαντούν στην εγκληματικότητα ενεργητικά και όχι αντιδραστικά.

Το έγκλημα που κοστίζει λιγότερο είναι αυτό που δεν γίνεται.

Προλαμβάνουμε το έγκλημα αντί απλά να το τιμωρούμε.

  1. Χαρτογραφούμε τη Δικαιοσύνη. Αναλύουμε σε βάθος το πληθυσμό των σωφρονιστικών ιδρυμάτων και τις δημόσιες δαπάνες σε περιοχές όπου επιστρέφουν αποφυλακισμένοι.
  2. Χαράζουμε πολιτική που εξοικονομεί δημόσιες δαπάνες και εξασφαλίζει τη δημόσια ασφάλεια.
  3. Εφαρμόζουμε τη πολιτική, ποσοτικοποιούμε τους πόρους που έχουμε εξοικονομήσει και επανεπενδύουμε σε γειτονιές με μεγάλες ανάγκες.
  4. Μετράμε, εκτιμούμε και διαβεβαιώνουμε την αποτελεσματική εφαρμογή της πολιτικής.

Χρήστος Ράσπα

Αλήθεια – Άνθρωπος – Αλλαγή

Αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης ενισχύοντας τη δημοκρατία

Παρέχοντας δύναμη και επενδύοντας στην ικανότητα και δημιουργικότητα των Παγκόσμιων Πολιτών.

 

Δημιουργώντας μια Ευρώπη που δεν είναι μόνο μια κοινή αγορά αλλά και μια κοινή δημοκρατία.

Μια δημοκρατία εξουσιοδοτημένη από Ευρωπαίους πολίτες και όχι από τράπεζες.

Αντιμετωπίζουμε την Παγκοσμιοποίηση επενδύοντας στη Δημοκρατία και όχι στη Τραπεζοκρατία.

 

Εμπιστευόμαστε τη σοφία του ανθρώπου και επενδύουμε στο λαό για τη γεφύρωση τοπικού και παγκόσμιου

 

Επειδή ο Ελληνισμός πρέπει να επανασχεδιάσει το μέλλον του και να καταστρώσει τη παρουσία του στην νέα παγκόσμια πραγματικότητα με αυτοπεποίθηση και τόλμη, επενδύοντας στην τεχνογνωσία, στην μόρφωση και στην καινοτομία αλλά και στηριζόμενος στην ιστορία και τον πολιτισμό του.

Επειδή τα προβλήματα της παιδείας, της ανεργίας, της παγκοσμιοποίησης του καταναλωτισμού, τα εργασιακά δικαιώματα, τα ναρκωτικά, τα ανθρώπινα δικαιώματα και η οικολογική καταστροφή είναι προβλήματα που επηρεάζουν την Ελλάδα, τον Ελληνισμό αλλά και την ευρύτερη παγκόσμια κοινωνία και είναι αποτέλεσμα μιας βαθύτατης παγκόσμιας κοινωνικής κρίσης που μαστίζει και προκαλεί την ανθρωπότητα.

Χρήστος Ράσπα

Αλήθεια – Άνθρωπος – Αλλαγή

Το Σύστημα Υγείας

Αλήθεια - Άνθρωπος - Αλλαγή

Αλήθεια – Άνθρωπος – Αλλαγή

 

Το σύστημα υγείας πρέπει να είναι ανθρωποκεντρικό, αποτελεσματικό, αξιόπιστο και κοινωνικά δίκαιο και να διασφαλίζει καθώς και να βελτιώνει τη κατάσταση υγείας των πολιτών.

Το σύστημα υγείας, στη πλειοψηφία του, αποτελείται από άριστα καταρτισμένο και ευσυνείδητο προσωπικό. Παρά το γεγονός αυτό, το Ελληνικό σύστημα υγείας, δεν χαρακτηρίζεται ούτε από την αξιοπιστία του, ούτε από την αποτελεσματικότητά του.

Η υγεία πρέπει να αποτελεί προστατευμένο δημόσιο αγαθό και όχι στόχος αισχρής εμπορευματοποίησης, επιχειρηματικής δράσης και διαφθοράς. Το Ελληνικό κράτος πρέπει να παρέχει κέντρα υγείας και όχι να παράγει κέντρα διαφθοράς και παραοικονομίας.

Η ενίσχυση της κρατικής πρόνοιας και η παροχή υψηλού επίπεδου δωρεάν υπηρεσιών προς όλους τους πολίτες, αποτελεί θεμελιακό ζήτημα και βασικό ανθρώπινο δικαίωμα. Η υγειά του Ελληνικού λαού (καθώς και η εκπαίδευση και ενημέρωση του) δεν μπορεί να αποτελεί τη πραμάτεια του κράτους ή της εκάστοτε κυβέρνησης. Χρειάζεται συνεργασία που να ξεπερνά τα κομματικά συμφέροντα καθώς και το ίδιο το πολικό σύστημα για τη παροχή ενός μοντέρνου, διαχρονικού και συνεχώς αναπτυσσόμενου συστήματος υγείας που θα χαρακτηρίζεται από την αξιοπιστία του, την αποδοτικότητά του και την αποτελεσματικότητά του.

Ο εκσυγχρονισμός των υποδομών και των μεθόδων του συστήματος υγείας καθώς και η αύξηση κρατικών πόρων προς την ιατρική έρευνα και τεχνολογία πρέπει να αποτελεί βασική πολιτική προτεραιότητα. Ο εκμοντερνισμός του συστήματος υγείας και η συνεχής αναθεώρηση των λειτουργιών του συστήματος θα εξασφαλίσει την εξοικονόμηση περιττών δαπανών και την επανεπένδυση τους για τη χορήγηση υπηρεσιών στον Ελληνικό λαό. Οι παροχές του κράτους πρέπει να είναι αναλογικές με τις τεράστιες παροχές του Έλληνα φορολογούμενου.

Το σύστημα υγείας πρέπει να προστατεύει, να υπερασπίζεται και να βελτιώνει την υπαρξιακή σημασία του Ανθρώπου. Αδυναμίες και ατέλειες του πολιτικού συστήματος καθώς και του κρατικού μηχανισμού δεν πρέπει να αντικατοπτρίζονται στο τομέα της υγείας. Ο Άνθρωπος πρέπει να αντιμετωπίζεται με σεβασμό, αξιοπρέπεια και εκτίμηση και οχι ως πελάτης του οποίου τα συμφέροντα είναι αντίθετα του κράτους.

Το συμφέρον του κράτους πρέπει να είναι ο Άνθρωπος.

Χρήστος Ράσπα

Αλήθεια – Άνθρωπος – Αλλαγή

A Modern Greek Odyssey

When considering the numerous disadvantages of the prohibition of drugs in Greece, which have been discussed previously, it becomes unclear why all these prohibitions have surrounded drug-use for such a prolonged period of time. The criminalization of drugs in Greece is an irrational policy, which has brought counter-productive results. It raises discrimination within the Greek society and endangers the well being of the public. It maintains, if not exacerbates, the tension between Greece and neighboring countries, whilst it diminishes civil liberties; and all that, while it fosters corruption and crime. The national strategy of Greece against drugs is far from perfect; thus the question still remains: why is drug-use so heavily criminalized?

There are two possible answers that can provide a legitimate explanation. The first derives form the theory of French philosopher and social theorist, Michel Foucault. Foucault’s conceptualization of power could be utilized to understand the reasons, which despite the plethora of limitations and disadvantages, the criminalization of drug-use is still in place in Greece. Foucault argues that every social relationship is a struggle for power. Everything revolves around the need to have the ability to exercise as much of it as possible (Taylor, 2011). In that struggle, both parties try to exercise upon the other as much power as possible in order to maintain and ensure the “higher moral ground” in exercise more power even in other relationships (Gutting, 2008). Similarly, in the relationship that a state and the users of drugs share, they exercise power upon each other to achieve their respective desired outcomes. The winner of this nexus gains legitimacy and the ability to exercise “power” in future relationships (Geoff Danaher, Schirato, & Webb, 2000). The Greek state has a vital need to ensure itself and its power exercising mechanisms, including the criminal justice system, in order to ensure the monopoly of power, authority and violence (Pollock, 2007). Foucault’s theorization of power explains why Greece and many states around the world criminalise drug-use in order to be able to exercise more power upon users.

The second scenario, which provides an answer to the prohibition o drug-use, despite its many disadvantages, is a culturally embedded one. It traces back to the myths and legends, which defined the “right” of the sovereign to force his will upon his subjects. The story of the Trojan War is comprised by many stories which defend the ability of the leading authority to partake even in irrational activities, simply because he is the sovereign. Prince Paris of Troy kidnapped Helen, although he knew it would cause a war with Sparta and endanger the lives of Trojans. King Agamemnon went to war to defend the pride of his family even though he knew it would cost many Greek lives. Achilles went to Troy with his men, even though his mother had prophesised his death and the death of his men. However, most characteristic is the example of Odysseus, who on the way back to Ithaca, he had the “right” to force his men, when they ate the Lotus and were not in control of themselves. The example of Odysseus defends the “right” of the sovereign to order his subjects and force them to something against their will. The same principle is used for the criminalization of drugs. The state has the authority to exercise power upon those who are under the influence of drugs, just like Odysseus had the ability to command his men who were under the influence of Lotus.

However, neither of the aforementioned reasons justifies the prohibition of drugs and the criminalization of users. The culturally constructed ability of a sovereign to “do what it takes” to safeguard and defend his sovereignty does not justify or even excuse the implementation of such irrational policies in Greece.

Bibliography

Geoff Danaher, Schirato, T., & Webb, J. (2000). Understanding Foucault. St Leonards, NSW, Australia: SAGE Publications.

Gutting, G. (2008, 09 17). Michel Foucault. Retrieved 02 12, 2013, from Stanford Encyclopedia of Philosophy: http://plato.stanford.edu/entries/foucault/

Pollock, J. (2007). Ethical Dilemmas and Decisions in Criminal Justice. Belmont: THOMSON WADSWORTH.

Taylor, D. (2011). Michel Foucault Key Concepts. Durham: ACUMEN.